مجموعه اشعار افسانه لعل میرزاده

اختیار

و خدا مرا آفرید
انسانی آزاد، دارای اختیار برای انتخاب...
با قبول پاسخگویی و مسئولیت پذیری، برای انتخاب هایش...
و تو را نیافرید، که با آزادی و اختیار بیشترت، اختیار مرا بگیری
حال آنکه تو نه در این دنیا و نه در آن دنیای پاسخگوی اعمال و انتخاب من نیستی
و مرا شجاع آفرید، تا انتخاب کنم، شکست بخورم، خودم را بشناسم و در مقابل او، فقط او که باید در پیشگاهش پاسخگو باشم، اعتراف کرده، اظهار پشیمانی کنم...
و خودساخته شوم
و مرا نسازند، با سلیقه ی خودشان
و خدا مرا آفرید
و به من اختیار داد، آنگاه که برایم محافظ گذاشت و به من راهکار نشان داد، برای آرامش و آسایش و خودشناسیم
و در من دمید،تا بهترین باشم
خودم باشم
بهترین خودم باشم
من برای قدر دانی به زمین افتادم، سر برخاک، شاید می خواستم بوسه بارانش کنم، که زمین و زمان بر خاک افتاد
و خدا مرا آفرید
آنقدر مهربان و مشتاق، که به من اختیار داد، تا با انتخابم به مسیر های از پیش تعیین شده، قدم بگذارم و در مسیر خودشناسی، به کمال رسم
و در این راه، جز خدا به دوستی نگیرم، و جا پای جای شیطان نگذارم، که او دشمنی ست آشکار

و خدا مرا دارای اختیار آفرید و هیچ کسی را نیافرید که با اختیارش، اختیار مرا بگیرد
اجبار، انکار می آورد
تو اگر هم مسیر من شدی، راهنمایم باش، نصیحتم مکن
تو اگر همسفرم شدی مشاورم باش، طعنه زننده مباش
و اینبار برای انتخابهایم سر زنشم نکن، تسلی جانم باش
و یکبار زندگی کن، نه مانند دیگری
فقط مانند خودت
و آرزوهایت را، عشقهایت را چال نکن
برای انتخاب های اشتباهت، به هیچکس، توضیح نده، اشتباهاتت را فقط پیش خدا ببر و سرت را فقط در پیشگاه او افکنده گیرو نگاه شرمسارت را، فقط برای او گریان کن و خود سرکشت را فقط برای او زمین بزن و اعتراف به لغزشت را پیش هیچ کس مبر...
و جز خدا به دوستی مگیر.

# مهربانو
#افسانه_لعل_میرزاده
@rezafsaneh
@mojezeeshgh
@afsoonedelaram