مجموعه اشعار افسانه لعل میرزاده

عجیب دنیایی ست
می گویند به غیر از این دنیا
دنیای دیگریست
دنیاهای دیگریست
آدمهایی شاید باشد که می بینیم
یا می بینند
ولی من می گویم یک دنیای دیگر هم هست
آنجا که آدمهایش متفاوتند با آنچه هستند
نه اینکه چند نفر باشند ،چند رو هستند
آنجا همه حرفهای قشنگ می زنند
قول‌های قشنگ
عکسهای شاد
و بعضی شادی های خود را پنهان می کنند و از غم می گویند و عکس غم می گذارند
آنجا حتی عشقها رنگ دیگری دارد
انسانها از ترس تنها شدن برای خود دوست می خرند،لایک می خرند،کامنت می گذارند ...
به نام دیگری.
حرف از نفروختن چادر به ساپورت می زنند و برای آن که تب می کنند عکس دلبری می فرستند
و آن دیگری گوشه ی خانه حرف از کندن کوه برای معشوقش می زند و آنگاه که سنگریزه ای جلوی پایت افتاد گم می شود
گم و گور می شود
می گویند آن که می کشد ،خیلی حرف می زند ،شعار می دهد و آنکه شعار می دهد ،خیلی می کشد ...
و همه فکر می کنند همه را می شناسند ،حتی فکر می کنند خود را می شناسند ....البته فکر می کنند و امان از فکر
فکر ....
فکر های نیمه شب کجا وآن فکر کردن ها کجا...
عجیب دنیایی ست
در آن صداقت جایی ندارد ،صراحت جایی ندارد
همه چیز مجازیست...
و همه چیز مجاز است...
آدمهای آدم نما
ابد و یک روز طول خواهد کشید از خواب بیدار شوی و خود و دیگران را بشناسی.

افسانه لعل میرزاده