مجموعه اشعار افسانه لعل میرزاده

 افسانه لعل میرزاده:
پدرم ارتشی بود

از آن ارتشی های زمان شاه...

کمربندش را محکم می بست و راست و محکم راه
می رفت، ادکلنش آمریکایی بود و پارچه های کت و شلوارش ایتالیایی...

صدای زیبایی داشت و معمولا وقتی سوار موتور می شد، با آهنگ موتور چه چه می زد و امان امان می خواند...
زیبا سخن می گفت و دست خط زیبایی داشت و سخن ور خوبی بود و از تفریحات من نشستن پای تعریف خاطراتش بود،از معلمان آمریکایی اش می گفت و اینکه به شوق آمریکا رفتنش همیشه نمره ی بالای نود داشت و انقلاب شد و آرزویش آرزو ماند و نشد که بشود...

و از جنگ می گفت و از جنگ گفت...

خانه مان اما پادگان نظامی بود و معمولا حکومت نظامی و رعایت قوانینی مثل خواندن بلند دعای سفره، که در مهمانی ها کار را سخت تر می کرد.

تولد من، تولد دوباره ی پدرم بود

ارتشی نیستم، اما قلبم پادگان نظامیست.

#افسانه_لعل_میرزاده
#مهربانو
#برگی_از_یک_خاطره