لزومی وقت مردن بر کفن نیست
مرا عشق لبش صد بار کفن کرد
مرا آراسته در گور بگذارید
من آنجا وعده دارم
ببوسم یار و
بچینم گل ز لعلش
بگیرم گیسویش
بیافتم در کمندش
لباسی چون عشق بر من بپوشید
مرا آراسته در گور بگذارید
تمام گور من را پر کن از گل
برم از شوق برایش شاخه ی گل
بگویم این رسم وفا نیست
مرا در وعده ی یک بوسه تنها
میان چشمها وا گذاری
الهی وعده دارم با یارم من امشب
بگیرم دستش و دامانش و
یک بوسه از لب
آوانویس
|
امتیاز مطلب : 4
|
تعداد امتیازدهندگان : 1
|
مجموع امتیاز : 1